niedziela, 10 maja 2015

Informacje na konkurs ekologiczny- Ekorajd 2015

TURYSTYKA
Schroniska turystyczne i bacówki PTTK
Schronisko PTTK na Wielkiej Raczy
Schronisko PTTK na Przełęczy Przegibek
Bacówka PTTK na Rycerzowej
Bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu
Schronisko PTTK na Hali Rysiance
Schronisko PTTK na Hali Lipowskiej
Schronisko PTTK na Hali Boraczej
Schronisko PTTK na Hali Miziowej
Schronisko PTTK na Markowych Szczawinach
Schronisko PTTK na Hali Krupowej
Za ratownictwo w rejonie Beskidu Żywieckiego odpowiedzialna jest Beskidzka Grupa  GOPR. Ma ona swoje placówki w schroniskach na Hali Lipowskiej, na przełęczy Przegibek, w Zwardoniu, na Wielkiej Raczy, na Markowych Szczawinach i na Hali Miziowej

Beskidy Zachodnie:
Beskid Śląsko-Morawski – najwyższy szczyt: Łysa Góra (1324 m n.p.m.)
Beskid Śląski – najwyższy szczyt: Skrzyczne (1257 m n.p.m.)
Beskid Mały – najwyższe szczyty: Czupel (933 m n.p.m.) w zachodniej części;Madahora (929 m n.p.m.) i Leskowiec (922 m n.p.m.) w Beskidzie Andrychowskim
Kotlina Żywiecka
Beskid Żywiecki – najwyższy szczyt Babia Góra (1725 m n.p.m.)
Beskid Makowski – najwyższy szczyt Lubomir (904 m n.p.m.)
Beskid Wyspowy – najwyższy szczyt Mogielica (1170 m n.p.m.)
Kotlina Rabczańska
Gorce – najwyższy szczyt Turbacz (1310 m n.p.m.)
Beskid Sądecki – najwyższy szczyt Radziejowa (1262 m n.p.m.)
Do najwyższych szczytów Beskidu Żywieckiego należą:
Babia Góra (Diablak) – 1725 m
Gówniak 1617 m
Pilsko – 1557 m
Inne wyższe szczyty to: Mała Babia Góra (Cyl, 1515 m), Kępa (1521 m), Polica (1369 m), Sokolica (1367 m), Romanka, 1366 m), Munczolik(1356 m), Palenica (1338 m), Lipowski Wierch (1324 m), Rysianka (1322 m), Czyrniec (1318 m), Cyl Hali Śmietanowej (1298 m), Boraczy Wierch (1244 m), Złota Grapa (1242 m), Okrąglica, 1239 m), Wielka Racza (1236 m), Wielka Rycerzowa (1226 m) 

Typowymi przykładami hal w Beskidach są Hala Redykalna, Hala Radziechowska, Hala Krawcula, Hala Pawlusia, Hala Miziowa (gdzie mieści się schronisko na Pilsku) i wiele innych. Hale położone są zazwyczaj w górnej części stoków wzniesień i niezmiernie rzadko obejmują swoim zasięgiem sam szczyt góry. Z hal rozciąga się zwykle piękny widok, zwłaszcza z posiadających wystawę południową – możemy wówczas podziwiać Tatry, Wielką Fatrę i Małą Fatrę.

Barania Góra – kopulasty szczyt o wysokości 1220 m n.p.m. w południowo-wschodniej części Beskidu Śląskiego, drugi (po Skrzycznem) pod względem wysokości szczyt tego pasma. Jednocześnie jest najwyższym szczytem polskiej części Śląska Cieszyńskiego i polskiego Górnego Śląska.

Hala Rysianka – wielka polana w Beskidzie Żywieckim, położona na wschodnich i południowo-wschodnich zboczach Rysianki. Jej nazwa, podobnie jak nazwa szczytu, pochodzą od rysia. Polana rozciąga się na wysokości od ok. 1150 do 1260 m n.p.m., a więc jeszcze w zakresie wysokości zajmowanych w Beskidach Zachodnich przez regiel górny. Z tego powodu nie jest halą w sensie naturalnego piętra roślinnego w górach, a nazwa nawiązuje jedynie do funkcjonującego tu dawniej gospodarstwa pasterskiego.

Hala Rysianka jest jedną z najbardziej widokowych hal w Beskidach. Panorama z niej obejmuje m.in. Pilsko, Babią Górę, a przy dobrej pogodzie również Tatry i Małą Fatrę. W pobliżu hali znajduje się rezerwat Romanka, położony na stokach Romanki oraz rezerwat Pod Rysianką.
W górnej części hali funkcjonuje Schronisko PTTK na Hali Rysiance, którego początki działalności sięgają 1937 r.

Górska Stacja Turystyczna "Słowianka" – prywatne schronisko turystyczne (stacja turystyczna), położone na hali Słowianka w masywieRomanki w Beskidzie Żywieckim. Obiekt znajduje się na wysokości 856 m n.p.m. nad wsią Żabnica, w dobrym miejscu widokowym na Romankę,Halę Pawlusią i Rysiankę.

Prusów (1010 m) – szczyt w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki w Beskidzie Żywieckim. Wznosi się w bocznym, północno-zachodnim grzbiecie Redykalnego Wierchu, który poprzez Prusów, Borucz i Palenicę ciągnie się do doliny Soły w Węgierskiej Górce[2].

Prusów stanowi wyraźnie wydzielony masyw, ograniczany od północnego wschodu doliną potoku Żabniczanka, od południa doliną Milowskiego Potoku, a od zachodu doliną Soły. Masyw Prusowa leży na terenie gmin Milówka (część południowa) i Węgierska Górka (część północna)[3].
Niezalesiony odcinek szczytowego spłaszczenia grzbietu Prusowa stanowi dobre miejsce widokowe. Panorama obejmuje wschodnie stoki Beskidu Śląskiego, znaczną część Kotliny Żywieckiej, zachodnią część Beskidu Małego oraz szereg szczytów Beskidu Żywieckiego[4].
Stosunkowo wyrównany i płaski grzbiet Prusowa ma długość około 1 km. Dawniej pola orne zajmowały cały ten grzbiet oraz znaczną część stoków Prusowa. Obecnie już od dawna nie są uprawiane. Pozostałością po nich są łąki, miedze, zagony i liczne kupy zbieranych z pól kamieni na granicach działek. Kamienie te zarośnięte sąborówkami czarnymi, malinami i jeżynami, a szczeliny między kamieniami stanowią schronienie dla jaszczurek, węży, drobnych gryzoni, łasic. Na łąkach, które zarosły dawne pola, licznie rośnie kostrzewa czerwona ibliźniczka psia trawka[4]. Znaczna część opuszczonych pól, podobnie jak w całym Beskidzie Żywieckim, została zalesiona, lub samoistnie zarasta lasem

Hala Boracza – hala pasterska położona w Beskidzie Żywieckim w Grupie Lipowskiego Wierchu i Romanki, na przełęczy o wysokości około 860 m, pomiędzy szczytem Prusowa (1010 m) a wierzchołkiem 998 m na północno-zachodnim grzbiecie Redykalnego Wierchu. Hala zajmuje siodło tej przełęczy, opada też dość nisko w północno-wschodnim kierunku do doliny Żabniczanki i w zachodnim do doliny Milowskiego Potoku

Pilsko (słow. Pilsko) – drugi po Babiej Górze co do wysokości szczyt górski w Beskidzie Żywieckim. Znajduje się w Grupie Pilska. Często nazwą Pilsko obejmuje się nie tylko jego główną kulminację (1557 m), w całości leżącą po stronie słowackiej, ale również cały masyw. Według słowackiej regionalizacji są to Beskidy Orawskie (Oravské Beskydy).

SZLAKI TURYSTYCZNE
Czerwony - z Węgierskiej Górki przez Abrahamów i Przełęcz Pawlusią na Halę Rysiankę – 5h

Z grzbietu Abrahamowa roztacza się ładny widok na Beskid Śląski z rozłożystą Baranią Górą, Magurką Radziechowską, Skrzycznem i Klimczokiem; na Kotlinę Żywiecką, za którą widać Bramę Wilkowicką na tle południowych osiedli Bielska – Białej oraz na Beskid Mały z przełomem Soły. Dobrze widoczny jest też Żywiec z dominującą nad nim górą Grojec, a w tle Jezioro Żywieckie. W kierunku wschodnim natomiast widoczne są szczyty Romanki, Lipowskiej, Boraczego i Redykalnego Wierchu i grzbiet Prusowa. W dole – dolina Żabnicy i dolina Soły, Węgierska Górka i Cięcina.

Z Romanki można podziwiać sąsiednie szczyty i doliny. Przed spragnionym górskich krajobrazów wędrowcem roztacza się piękny widok na dolinę Sopotni, za nią masyw Pilska, a w prawo Lipowska z Rysianką. W głębi po prawej stronie widoczne są Tatry i jeszcze dalej Mała Fatra.

Czerwony - z Węgierskiej Górki przez Glinne na Baranią Górę - 4.30 h
  W/w szlaki to część Głównego Szlaku Beskidzkiego im. Kazimierza Sosnowskiego biegnącego od Ustronia w Beskidzie Śląskim aż do Wołosatego w Bieszczadach.

Czarny - z Żabnicy-Skałki na Halę Boraczą - 1 h

Z Hali Boraczej rozciągają się dobre widoki na Baranią Górę, Ochodzitę oraz na Kotlinę Soły od źródeł pod Sołowym Wierchem do ujścia w Jezioro Żywieckie.
Czarny - z Żabnicy-Skałki na Słowiankę -1 h
Zielony - z Żabnicy-Skałki na Rysiankę i Halę Lipowską - 2.30 h
Zielony - z Węgierskiej Górki przez Czerwińską Grapę na Baranią Górę (od Fajkówki czarny) -4h
Niebieski - z Żabnicy Dolnej (Myce) przez Prusów na Halę Boraczą - 2.45 h

EKOLOGIA
Podstawowym dokumentem regulującym zasady ochrony przyrody w naszym kraju jest "Ustawa o ochronie przyrody" z dnia 16. kwietnia 2004r.
W Polsce wyróżniamy następujące formy ochrony przyrody:
Parki narodowe
Parki krajobrazowe
Rezerwaty przyrody
Pomniki przyrody
Parki krajoznawcze
Obszary chronionego krajobrazu

Podstawowe zasady ekorozwoju
Przestrzeganie prawa ekologicznego
Likwidowanie źródeł zanieczyszczeń, z naciskiem na tworzenie możliwości wtórnego wykorzystania odpadów, produkcji z nich energii, odzysku wody, surowców
Stworzenie prawnych możliwości umożliwiających działalność organizacjom pozarządowym i innym grupom społecznym w szeroko rozumianej ochronie środowiska
Zasada że osoby, instytucje, zakłady które zanieczyszczają środowisko ponoszą pełne finansowe konsekwencje tym wywołane.
Regionalizacja polityki ekologicznej, rozszerzenie kompetencji samorządów lokalnych
Międzynarodowa współpraca w rozwiązywaniu problemów zanieczyszczeń transgranicznych.
Etapowe rozwiązywanie problemów ekologicznych, z uwzględnieniem zadań priorytetowych

Papier – pojemnik niebieski wrzucamy: gazety, książki i inny papier, tekturę, worki papierowe, ścinki drukarskie nie można wrzucać: opakowań z jakąkolwiek zawartością, lakierowanego lub foliowanego papieru z folderów reklamowych, tapet, kalki, zatłuszczonego papieru, opakowań po środkach chemicznych. Należy usunąć zszywki oraz inne nie papierowe elementy. Bardzo ważne jest, żeby makulatura nie była mokra – wilgotność to istotny parametr jej jakości - oraz aby razem z papierem nie trafiły do pojemnika żadne zanieczyszczenia mechaniczne (np. metale, szkło, tekstylia, piasek), chemiczne (np. kleje, farby) czy mikrobiologiczne (pleśń czy grzyby). Szkło bezbarwne pojemnik biały, szkło kolorowe – pojemnik zielony wrzucamy szkło opakowaniowe: butelki szklane, słoiki, nie można wrzucać: szkła płaskiego (szyby okienne i samochodowe), szkła zbrojonego, luster – mają inną temperaturę topnienia od szkła opakowaniowego i nie stopią się razem z butelkami i słoikami), szklanek, kieliszków, szkła kryształowego, naczyń żaroodpornych, ceramiki (fajans, porcelana, naczynia typu arco, doniczki, miski, talerze), żarówek, świetlówek, kineskopów, szklanych opakowań farmaceutycznych i chemicznych z jakąkolwiek pozostałością zawartości. Wszystkie odpady powinny być czyste. Tworzywa sztuczne i metale – pojemnik żółty wrzucamy: puste butelki plastikowe po różnych napojach (np. typu PET), puste butelki plastikowe po kosmetykach i środkach czystości (np.: po szamponach, płynach). nie można wrzucać: opakowań po medykamentach, opakowań i butelek po olejach i smarach, puszek i pojemników po farbach i lakierach, opakowań po środkach chwasto- i owadobójczych, twardych plastików, folii i reklamówek, pojemników po artykułach sypkich, pieluch jednorazowych. Odpady powinny być czyste i zgniecione. Podstawową zasadą dotyczącą wszystkich segregowanych przez nas opakowań jest – ZGNIATANIE! Dzięki temu zmniejszamy ich objętość i więcej się ich zmieści w pojemniku! Odpady, które bardzo często wrzucamy do jednego pojemnika, odpowiednio posegregowane można ponownie przetworzyć. Posegregowane odpady mogą zostać wykorzystane do wytworzenia nowych produktów w procesie recyklingu.
Recykling to proces, który polega na powtórnym przetwarzaniu odpadów, zawartych w nich substancji w celu uzyskania nowych materiałów bądź produktów. Recykling odnosi się głównie do zużytych opakowań, ale również dotyczy przetwarzania odpadów organicznych (ich kompostowania). Najprościej ujmując recykling to przywrócenie do obiegu surowców różnego pochodzenia np. złomu, papieru, szkła i ponowne ich wykorzystanie.